kami

Ξυπνώ σήμερα και σκέφτομαι τι ώρα θα είμαι στη δουλειά ( αυτά για εμάς που ξυπνάμε last minute) και αρχίζω και τρέχω ..Βγαίνω από το σπίτι με τα μαλλιά βρεγμένα –αν τα στεγνώσω όλο και κάποιο χελιδόνι θα περάσει- και βλέπω το δρόμο προς το αυτοκίνητο κλειστό (χτίζουν οικοδομή δίπλα)- απόσταση 5 μέτρα αλλά δεν μπορώ να το προσεγγίσω… κλουβί η πολυκατοικία μας.…καλά πως το σκέφτηκαν? μην φύγει κανείς πριν τελειώσει η οικοδομή? αναγκάζομαι να κάνω το τετράγωνο όλο με τα πόδια τρέχοντας σε στυλ Κατερίνας Θάνου με το δεκάποντο…και καλά εγώ ήξερα γιατί έτρεχα, οι υπόλοιποι όμως ? θα λένε ότι βγήκα για πρωινό τζόκινγκ με τη γόβα..

Αν ξεκινάω με κατοστάρι πρωί πρωί φανταστείτε ότι μέχρι το βράδυ που θα φύγω από τη δουλειά θα έχω δηλώσει συμμετοχή για το παγκόσμιο!!!!